หลังจากอ่าน ๆ ไปเรารู้สึกว่าผู้เขียนจะบอกเราว่าเบื้องหลังความสำเร็จของผู้ชายนั้น มีผู้หญิงอยู่ ถ้าได้เมียดี ชีวิตก็จะดี๊ดียิ่งขึ้นไป
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.
ประเด็นที่เกี่ยวข้อง บุคคลที่เกี่ยวข้อง สถานที่ที่เกี่ยวข้อง ประเด็นที่เกี่ยวข้อง
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
อ่านแล้วเหนื่อยๆ อึดอัดกับความแค้นที่เกิดขึ้นของคู่พระนาง อ่านข้ามๆ และไม่กลับมาอ่านอีก อ่านแล้วไม่มีความสุข
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
ขอต้อนรับการเปิดตัวของ...ยัยซูเอ๋อหวง ....ด้วย...
หลังแต่งงาน เสี่ยวเฉียว ใช้ชีวิตในสกุลเว่ยไม่ได้ราบรื่นดีนัก เพราะความโกรธแค้นของพระเอกที่มีต่อปู่ของนางเอกที่ไม่รักษาคำพูด ไม่ได้ส่งกองทัพไปช่วยพ่อและพี่ชายของพระเอก จนทำให้ทั้งคู่เสียชีวิตท่ามกลางวงล้อมของศัตรู ด้วยเหตุนี้จึงทำให้พระเอกของเราปฏิบัติกับนางเอกไม่ค่อยดี รวมถึงแม่ของพระเอกก็ไม่ค่อยชอบหน้านางเอกเท่าไหร่ คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งสารพัด ทั้งบัญชาให้พระเอกของเรารับอนุเข้าบ้าน แต่โชคดีที่นางเอกมีท่านย่า ให้ความเมตตา รวมถึงนางเอกไม่อยากให้เกิดเหตุนองเลือดระหว่างตระกูล จึงใช้สติปัญญาใช้ชีวิตเอาตัวรอดอยู่ในสกุลเว่ยได้
แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
คนแรกและคนเดียวคือหมานหมาน เว่ยเซ่าเข้าตำราคนรักเมียที่สุดในโลก ห้องตำราสตรีห้ามเข้าแต่พอรู้ว่าเธอขาเอาน้ำแกงมาให้ พี่แกรีบออกไปจูงมือเมียพาเมียเข้ามาทันที ไม่รักยังขนาดนี้พอรู้ตัวว่ารักเมียจะคลั่งรักขนาดไหนนน
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
ส่วนนางเอก คือ ชอบมาก ฉลาด แต่ไม่ถึงขั้น แมรี่ซู ที่แบบเว่อร์วังอะไร ซึ่งนางเอก วางตัวได้ดีมาก กำลังพอเหมาะ ภายหลังก็ช่วยรักษาปมให้พระเอกไปด้วย
Dropped your password? Be sure to enter your username or email deal with. You might receive a website link more here to produce a new password by using email.